Late jaren 70

Geschiedenis

De late jaren 70 waren de jaren voor het punkrock en postpunk. Bekende bands uit deze tijd zijn dan ook the Sex Pistols en the Police waarbij the Seks Pistols meer bij punkrock horen en the Police meer bij postpunk.

Punkrock is een ruwe variant van rock, terwijl postpunk een combinatie is van verschillende genres en sneller dan punkrock is.

The Sex Pistols

Bandleden:
- John Lydon (31 januari 1956, Holloway): Zang
- Steve Jones (3 september 1955, Londen): Gitaar

- Glen Matlock (27 augustus 1956, Greenford): Basgitaar
- Paul Cook (20 juli 1956, Londen): Drums
Jaren actief: 1975 - 1978

De band The Strand werd in 1972 opgericht door Paul Cook, Steve Jones en Wally Nightingale en was een voorloper van The Sex Pistols.

Malcolm McLaren was de eigenaar van een winkel waar de drie jongens veel tijd doorbrachten. Malcolm had veel connecties in de muziek wereld en werd dus gevraagd als manager, maar dit weigerde hij.

Na wat ruzies en ontevredenheid verliet Wally de band. Begin 1975 kwam Glenn Matlock bij de band en niet veel later voegde ook John Lydon zich bij de groep aan. Uiteindelijk wilde McLaren toch de manager worden en de naam The Sex Pistols werd bedacht.

Hun eerste optreden was op 6 november 1975 en in 1976 gingen ze op tour. Op 8 oktober hetzelfde jaar kregen een contract door de muziekmaatschappij EMI.

1 december waren ze te zien bij een tv show en door hun taalgebruik, wat anders was dan de meeste mensen gebuikte in die tijd, stonden ze de volgende dag op de voorkant van de krant. Dit bracht hun onder de aandacht van  jongeren en leverde een heleboel fans op, maar tegelijk was er een grote afkeer tegen de band. Zowel the Sex Pistols als hun fans(punks) keerde zich tegen de maatschappij, dit werkte nadelig voor hun tour omdat hun concerten nu op verschillende plaatsen verboden werd.

Er werd besloten om voor aanhang buiten Engeland te kijken, maar dit pakte ook weer negatief uit. De maatschappij verbrak hun contract om zelf geen slechte naam te krijgen.

In februari 1977 verliet Matlock de band en werd vervangen door Sid Vicious. Hoewel hij totaal niet muzikaal was, was hij zo punk dat hij toch mocht blijven.

Na een verrassingsconcert van the Sex Pistols bij het 25-jarig regeringsjubileum van koningin Elizabeth II, werden alle bandleden gearresteerd.

Na het uitbrengen van een nieuwe album in oktober 1977, vertrok de band op tournee in Amerika. Daar realiseerde John Lydon(ook wel bekent als Johnny Rotten) zich dat hij deel was van de amusementsindustrie en omdat hij dit niet wou, vertrok hij uit de band.

Na het coveren van My Way van Frank Sinatra kwamen ze weer even in het nieuws. Dit deed hun even goed, want het ging steeds slechter met de band.

Na de dood van Sid Vicious op 2 februari 1979 kwam er een einde aan de band.

Als reünie in 1996 kwam er een live-album en in 2006 werden ze genomineerd voor een plek in de Rock and Roll Hall of Fame. Ondanks dat ze deze weigerde, zijn ze toch opgenomen. In 2007 was er nog een reünietournee.

The Police

Bandleden:
- Sting (2 oktober 1951, Wallsend): Zang en basgitaar
- Andy Summers (31 december 1942, Poulton-Le-Fylde): Gitaar

- Stewart Copeland (16 juli 1952, Alexandria): Drums
Jaren actief: 1977 - 1984 

Steward Copeland wou op 25 september 1976 een nieuwe band formeren onder de naam The Police en meedoen aan de stroming; punkrock. Dit idee kwam in bij hem op nadat hij Sting diezelfde dag had zien spelen. De band werd aangevuld met Henry Padovani op 8 december 1976. Op 1 mei 1977 brachten ze hun debuutsingle uit. Hoewel Steward in het begin alle nummer schreef, zou Sting dat later overnemen. Hun eerste optredens waren van 19 tot 27 maart datzelfde jaar.

Omdat ze niet als punkband werden gezien, kwam hun carrière niet van de grond. Nadat Mike Howlett Sting en Andy Summers vroeg om hem te helpen met zijn project leek er even een einde te komen aan the Police. Maar nadat dat drummer afhaakte, kwam Copeland in zijn plaats. Tijdelijk was er de Strontium 90 met Andy Summers, Sting, Steward Copeland en Mike Howlett.

Op 18 augustus 1977 kwam Summers bij the Police en werd Padovani ontslagen. Ze namen de Duitse componist Eberhard Schoener aan en begonnen te werken aan verschillende albums.

Ondanks de vele concerten die ze gaven, waren ze niet echt beroemd. Maar dat veranderde nadat ze hun haar blond moesten verven voor een tv-reclame.

Na het succes in Europa dat hierop volgde, besloten ze in oktober 1978 het te proberen in Amerika voor een clubtournee.

Het optreden tijdens Pinkpop op 4 juni 1979 was bepalend voor de rest van carrière.

Met de wereldtour die volgde vanuit een nieuw album, speelde ze ook op plaatsen waar bijna geen enkele rockband eerder was geweest. Ondertussen waren ze echte wereldband geworden.

Aan het einde van hun laatste tour op 4 maart 1984, besloten ze voor onbepaalde tijd te stoppen en in het voorjaar van hetzelfde jaar viel de band uiteen na meerdere ruzies.

In 1986 kwam de band tijdelijk weer bij elkaar voor een tour. Op 10 maart 2003 werden ze opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame.

In 2007 en 2008 waren ze weer actief als band na wat aandringen van Sting en gingen ze op een reünietournee. Op 7 augustus 2008 was hun laatste concert in Madison Square Garden in New York.

Gemaakt als ckv-eindproduct
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin